Verslag: Meerdaagse hike – Büllingen (België), 17-19 januari 2025

Prachtig. Geweldig. Schitterend. Wunderschön. Superlatieven schoten te kort tijdens onze 3 daagse hike in de omgeving van Büllingen, Oost-België.

Het werd weer eens tijd om er met z’n tweeën op uit te gaan. Walter en ik kozen voor de maand januari, bestemming Büllingen, gelegen in het Duitstalige Oost-België. Al eerder hebben we in dit gebied mooie hikes gemaakt en rond deze tijd van het jaar is de kans op sneeuw aanwezig. Wandelen in de sneeuw, met lichtvriezend weer is subliem maar afgelopen weekend kregen we er ook nog een heerlijk zonnetje bij. Dat maakte het feest compleet. Terwijl Nederland en de rest van België grauw en grijs was, genoten wij 3 dagen lang van heerlijk zonnig wandelweer.

We verbleven bij Snow View Lodge, een eenvoudige B&B, gevonden via Stichting Vrienden op de Fiets en gelegen in Medendorf, een gehucht in de deelgemeente Manderfeld. Je kunt hier enkele losse kamers en een groepsaccommodatie huren. Ook is er een campingveldje.

Vrijdag kozen we voor een hike vanuit het dorpje Schönberg, een plezierwandeling van de website Wandelknooppunt(.be). We liepen hier een rondje genaamd De Vlindervallei.  In de vallei van de Kleinweberback zijn in het voorjaar veel bloemen (narcissen) en vlinders te zien. Uiteraard in dit jaargetijde niet maar de wandeling was de moeite waard. Het is een makkelijke wandeling (94 hoogtemeters) en het is mooi wandelen door het half besneeuwde landschap. Halverwege strijken we neer op een bankje voor de lunch. Het leek wel voorjaar zo met het zonnetje. Heerlijk! Na ruim 8 kilometer zit de 1e hike erop. Een goed begin van het hike weekend.

Zaterdag staat een hike genaamd Manderfeld, De Hoge Venen op het programma. Eveneens van de website Wandelknooppunt. Vanuit onze slaapkamer zagen we de zon al opkomen, dus het beloofde een mooie dag te worden. Na een goed ontbijt vertrokken we naar ons startpunt in Buchholz. De route ligt duidelijk op een hoger geleden stuk van de regio, want er ligt hier veel meer sneeuw. We komen een langlaufer tegen en maken een kort praatje. Wat is het toch heerlijk in de sneeuw. De wandeling is zeer gevarieerd: bos, landerijen, dorpjes, dalen en stijgen en prachtige vergezichten. Af en toe moet er flink geklommen worden (432 hoogtemeter). Op de lager geleden gedeeltes was het groen en op de hoger geleden gedeeltes liepen we in de sneeuw of op ijzige stukken, waar onze hiking poles goed van pas kwamen. Af en toe was het verraderlijk glad. Tegen het einde van de middag komen we weer aan op ons beginpunt. Het was inmiddels aardig afgekoeld maar wat was het genieten. We zetten de tracker stil op 23,4 kilometer.

Voor de zondag kozen we een hike uit in de omgeving van Elsenborn, dichtbij de Duitse grens. Elsenborn is met zijn 635 meter een van de hoogste dorpen in België. In de buurt ligt een groot militaire oefenterrein. Dit maakt dat veel van het originele landschap behouden is gebleven. Ons doel was Rocher du Bieley, de hoogste rots van België. Deze rots ligt halverwege onze hike van 12 kilometer (met 177 hoogtemeters) en wilden we graag eens bekijken. We lopen het eerste stuk op een breed besneeuwd pad maar slaan op een gegeven moment rechtsaf een bospad in. Vanaf dit moment is het genieten geblazen. Wat een een prachtig landschap. Het sneeuwoppervlak lijkt wel te bestaan uit kleine stukjes glas, zo schittert het in de zon. We pakken een momentje rust om te genieten van een mooi stuk langs een open beekdal. Werkelijk sprookjesachtig!

Daar waar het zonnetje schijnt, is het enkele graden boven het vriespunt. In de schaduw is rond het vriespunt en zijn de bomen nog wit van de rijp. Na een stevig klim komen we aan bij de rots Bieley, ook wel genoemd de Matterhorn van de Eifel (560 meter). Voorzichtig even naar de top voor enkele selfies en foto’s van het mooie uitzicht. De rots is echt een trekpleister. We ontmoeten hier diverse mensen o.a. een gezin met kleine kinderen. Zonder angst klauteren de kinderen naar de top. Spielerij noemt de vader het: de kinderen zijn opgegroeid in de Zwitserse Alpen. We eten hier onze boterham en vervolgens onze hike. Er valt veel te zien: kleine riviertjes, watervalletjes, loof- en naaldbossen en vijvers maar vooral valt op hoe stil het is: een geweldig plek om tot rust te komen. Het laatste stukje door de losse sneeuw is nog even zwaar. Moe maar voldaan komen we aan bij de auto en vertrekken weer huiswaarts.

De batterij is weer opgeladen !